Jarmarki Bożonarodzeniowe. Wiedeń nocą.

Y :-)

 

I znowóż na deser Wiedeń. 

Bo pomyślałam, że można by pokazać go jeszcze inaczej - w nocy. W czarnej sukience ciszy. Lub naprzemiennie -> w świetlanej osłonie z lamp.

Przekornie rozpoczniemy od tej drugiej.

Nigdy bowiem tamtejsza jasność nie jest tak intensywna jak podczas świąt, gdy nad ulicami wiszą sufity utworzone z ferii drobnych lampionów.
Ciężkawe żyrandole blasków zdają się opadać niżej, niżej i niżej... 

Raz za czas tylko płatki śniegu rozdzierają zasłonę chmur, po czym ukazuje się obojętny bezkres nieba:

Prawie jak w Tokio ;):

 

Już po pierwszych chwilach ma się odczucie, iż to jakieś kuriozum - i rzeczywiście !

Bo choć przyjemnie było onegdaj chadzać dróżkami surrealistycznego le hasard objectif, jest to już pokryta kurzem prehistoria i wieeeleee pokoleń przeszło od owego czasu przez majestatyczne pejzaże ujęte w postmodernistyczne nadbrzeża:

 

Cesarski Pałac doskonale wkomponuje się w nurt austriackiego 'Gesamtkunstwerk' tj. sztuki całościowej, w jakiej artysta prócz "obudowy" projektuje estetykę sal tworząc z elementów malarstwa ściennego, boazerii, umeblowania, kutych balustrad bądź części dekoratorskich jednostajny komplet. 

Olśniewający !:

 

Parlament na wzór greckiego Panteonu ze zdobioną attyką, wsparty na filarach -> konstrukcji tak ochoczo wykorzystywanej przez mężów Antyku, która pojawia się tutaj w niespotykanie oddanej kopii: 

 

I jedna z licznych bram: 

Elegancki fason Katedry w zestawieniu z nieregularnym odcieniem kamienia.
Mury bez makijażu nie udają teatralnych dekoracji, ich faktury są chropowate, niejednolite, nie-nudne:

Kto zgadnie, gdzie udamy się na następnej fotografii ? W prawo czy w lewo ?

Czy za głosem rozumu, ratio, w stronę dobrobytu lub też w stronę współczucia ?

Albo >nie wdając się w teologiczne dysputy, bo i po co zresztą< będziemy zmierzać prosto, gdzie w Kościele Św. Piotra puste przestrzenie, wytrawność Baroku i wybielone cegły [?]:

Czy może tam, gdzie rządzi kolor, krzyk oraz choinkowe ornamenty we wszystkich odcieniach palety ?:
 

Oto zagadka zaiste irracjonalna.

A którą wersję Wy wybralibyście ?

Chętnie poznałabym Waszą decyzję, ale... i tak będziemy musieli podążać moją trasą ;-).

Nieopodal Ratusza co roku wydziela się teren, na którym rozgrywają się huczne Jarmarki. 

Gęsta woń grzanych win unosi się i miksuje w siarczystym, grudniowym powietrzu:

Niżej pokazy taneczne z płonącymi pochodniami:

I znowu ucieczka od bombastycznego zgiełku.

Owalne sklepienia i geometryczne ciosania nadają architekturze wiedeńskiej prawdziwego szyku
[--> dopiero przeglądając te zdjęcia zdałam sobie sprawę, do jakiego stopnia są to spójne, mistrzowskie kompozycje].

Istny wir figur i brył:

Podcienie.

Widziałam sporo urzekających portretów przypór, przy jakich moje bledną albo całkiem giną - z jednym tylko wyjątkiem /już wiem, że w owym ujęciu odkryłam nową, włoską twarz Austrii/:

 

 

Podświetlony gmach Opery.  

Na jezdniach nawet o północy panuje nieokraszony ferwor:

 

Oraz sylwestrowe sztuczne ognie: