...Silence... ...Destiny... ...Eternity...: W Zagrodzie Żubrów.

- "Wu., pojedźmy gdzieś..."

- "Nie odstrasza Cię deszcz ?"

- "Nie."

Do godziny zawitaliśmy w Pszczynie - znanej również z niem. jako Pless.

Decyzja okazała się słuszna, bowiem pokłębione chmury przeobraziły się w półprzeźroczyste obłoczki. Z kwadransu na kwadrans przybywało słońca, które dążyło do osiągnięcia kształtu 'O' - niczym Opium, jako że posługuje się słonecznym, zaczarowanym językiem. Z kolei po południu przyświeciło tak oślepiająco, że myliły się koniugacje i koniunkcje, myliły strony świata.

Pszczyna bliska, Pszczyna lipcowa.

Co można tam zrobić, co zobaczyć ?

(od razu napomknę, iż na nic nie wystarczy czasu, bo każdy wybór jest odrzuceniem innych)

Ano na pewno zieleń. I świeży tlen. Relaks jak okamgnienie.

Hm, dawno nie pisałam o polskiej przyrodzie podejrzewając, że tęsknota za nią okaże się większa aniżeli nadzieja. Ale nie była :). I tak sobie myślę, że w następnym odcinku też będzie o przyrodzie. Będę o jej niesamowitości pisać i pisać, aż się wypełni -> ze specjalną dedykacją dla podniebnych obieżyświatów.

Na zaczątek 156-hektarowy, pszczyński Park - palimpsest okolicy z falującą attyką Zamku Hochbergów i przerażonymi maszkaronami, później chluba ogrodu - Zagroda Żubrów, tak wrośnięta w przestrzeń, że nie dostrzega się jej hieratycznej brzydoty, spatynowanej przez użytkowanie. A wokół milcząca widownia drobnej zwierzyny.
I jeszcze Rynek, którego kopuła zimą jawi się niby maszt tonącego statku, gdzie tylko ona wystaje już nad powierzchnię, zaś kadłub jest jeno wspomnieniem...

Miłego !

---

Przy wejściu do Parku mieści się Skansen Wsi Polskiej prezentujący pamiątki sztuki ludowej.

Domostwa wyróżniają się charakterystyczną dla regionu konstrukcją wieńcową i -UWAGA, trudne słowa ;)- sochowoślemieniową bądź krokwiowo-łątkową:

Dawny Wóz Strażacki:

I wewnątrz

(ten widok kojarzy mi się z dzieciństwem spędzanym u dziadków na wsi - wsi spokojnej, wsi wesołej...):

I zwierzaki, jakie niezależnie od pory dnia wyczekują na przekąskę:

Ważkim elementem założenia ogrodowego jest Dzika Promenada, na której już niejeden Romeo wyznawał miłość swej Julii.

Pośród rozlewisk oraz starodrzewia wkomponowano interesujące rozwiązania typu Brama Chińska, Lodownia, Groby Książęce Anhaltów czy Herbaciarnia:

Zaledwie kilkaset metrów dalej można spotkać... żubra.

Taką możliwość daje odwiedzenie Zagrody w części ochrzczonej Zwierzyńcem:

Gdy podejść blisko, to widać jak ich prawie tonowe cielska ubijają piach sięgając stratygrafią gleby:

Najlepiej przybyć w porze karmień, które to odbywają się co dwie godz. od 10:00 do 16:00.

Z ciekawostek dodam, iż te największe ssaki Europy komunikują się za pomocą specyficznych nawoływań zwanych 'chruczeniem':

Zagroda - to był jednak dobry pomysł !

Rumor kaczek, przepiórek, saren, koni, lisów...

Pora zapukać do pałacu;

ów klasycystyczny, 2-kondygnacyjny zamek z krużgankami na planie nieregularnego czworoboku powstał w 14 wieku.

Po wygaśnięciu linii Anhaltów władzę na dworze przejął Hans Heinrich X von Hochberg. Za jego panowania elewacja otrzymała kostium architektoniki francuzkiej z XVII w. - dobudowano unikatowy westybul i monumentalną Salę Jadalną. Po śmierci Hansa X dobra odziedziczył Hans Heinrich XV.
Jego żoną została rozsławiona z urody Angielka o pseudonimie "Daisy" ("Stokrotka").
Księżna swe opinie o rezydencji zawarła w pamiętniku: "Znajdowały się tutaj hektary tarasów, połacia pól i wiele obojętnych rzeźb. Wspaniały ład reprezentacyjnych terenów z nadmiarem luksusu, jednak bez komfortu, a nawet bez osobistej łazienki [!]."

Aktualnie dużym zainteresowaniem cieszy się udostępniona gościom Sala Luster i Sala Myśliwska ze zbiorami trofeów & rogów wchodzących w skład Muzeum. Melomanii natomiast mogą nacieszyć słuch odgrywanymi koncertami muzyki poważnej: