W moim japońskim ogrodzie.

MS MR - 'Hurricane'

Jak dostać się do 'mojego' ogrodu ? 

Najlepiej jednak nie konno, jak lubiła to robić Helena Modrzejewska ;). A po prostu podjechać w kierunku wrocławskiej Hali Ludowej, za jakąż to skrywa się owa tajemnicza idylla.

Park skomponował entuzjasta-japonista, hrabia Fritz von Hochberg wraz z mistrzem sztuki ogrodowej, Mankichim Arai z okazji Wystawy Światowej w 1913 r. Niestety po jej zakończeniu drzewostan przestano pielęgnować. Dlatego w 1994 władze Wrocławia zwróciły się z prośbą o wsparcie do Ambasady Japonii w celu rewitalizacji oraz odtworzenia charakteru tego miejsca. I tak odzyskało swój azjatycki powab.

Tyle z faktów.

A ze zdjęć:

Kwiatowe kobierce:

Wychwytuję urywki tworząc im portrety urodziwsze niż w realności, niemal surrealistyczne:

A także mniej efektowne:

Odczarowanie mglistego listopada rozpocznę od doszukiwania się istoty modrzewiości & japońskości ;) ad infinitum. 

Przyglądnijcie się obłaskawiającym naturę roślinom, co mienią się ferią tęczy. Przyglądnijcie się, a Ona nastanie niepostrzeżenie. 

IDEALNA  HARMONIA: 

Ostatnie polne trawy... a zresztą - po cóż dymna zasłona ze słów ?! 

Pozostawię krajobraz bez niepotrzebnych ozdobników, pozostawię samą kwintesencję głazów -> wydają się takie, jakie właśnie są:

 

Drewniane wejście, a za nim domek prosto z tokijskiego sadu.

Wyobrażam sobie jak wczesnym latem był pełen dmuchawców - taki lampionowy teatr unoszony przez ukośne światło wilgotnego powietrza znad jeziora:

I ponownie głazy, które wydają się dokładnie takie, jakie są:

Z kolei co tutaj mamy ? Na pewno kamienną powagę- zaś pod nią koronkę zarośli, gdzie gałązki rysują pytajniki jakiegoś nierozwiązywalnego równania...

... które światło przemienia...

 

... w spektakl pofalowanych wykrzykników:

 Ujmujące, nieprawdaż ?:

 

 

Czas mknie do przodu odciśnięty na moment w kadrze.
Terytorium teraźniejszości kurczy się i kurczy tracąc przestrzeń okrawaną przez dwóch nieprzyjacieli - Futurum i Perfectum:

 

Hmmm, jeżeli mam być szczera, to wolę widzenie we fragmencie aniżeli od razu cały, oczywisty plan:

Zza wysokich trzcin...

No i szerszy, oczywiściejszy ;-) plan ... na którego łonie zapadający bursztynowy wieczór rozdwaja się lustrzanym blaskiem:

I tak w mym sekretnym ogrodzie nastał zmierzch.

Odpoczywajcie Moi Mili !