'Ewangelizacja w Beskidach' - odcinek 2.

FEVER RAY - 'Keep The Streets Empty For Me'

Wielka Racza.

Na wyjście trzeba przeznaczyć od półtorej do dwóch godzin (w zależności, jakie kto ma tempo). 

My zaczynamy o 8:30 spod miejscowego Parkingu w Rycerce Górnej, do której dostajemy się autem:

Fotografie standardowo nieobrobione, ponieważ;

• ukazują nieudawaną naturę natury ;)
• nie trzeba poprawiać na nich wielkomiejskich detali czy innych przykrych przejawów nowoczesności
• widać cudnie naturalne światło:  

 

Szlak jest pocięty na małe kawałki - a to kilometr po kamienistym podłożu, potem ciaśniejsze kadry przy przejściu przez potok, a następnie bardziej stroma, ale i gładsza droga wydeptana już setkami stóp:

W trakcie natykamy się na moc nokturnów, na gołe połacia; są też uchylone drzwi nieba w jasnym podbiciu słońca. Są przełęcze świetliste i pociągnięcia z barwnych plamek. I wreszcież jest polska odmiana impresjonizmu, poddana nade wszystko nastrojowi:

Fałdy ziemskie falują na wietrze. . .
Linie skośne nagle miękko uginają się pod naporem krzewia, ich trójkątne grzbiety przywdziewają cztery różne kąty. Ośrodki ciężkości wyznaczają centra kręgów o nierównym promieniu, odwrotnie proporcjonalnym do promieni słonecznych; chyba że moment staje się pochmurny - wówczas promyki zanikają.

Geometrię gór najlepiej obliczać przez statyw bądź po prostu przemierzając pylistą miedzę:

Zmienność świata i zmienność światła:

Dochodzimy mając w zapasie prawie 2 godziny.
Rewelacyjne jak na taką wyprawę 25 stopni wzmaga witalność:

U zbocza całe poletka obficie narosłych borówek.

Zrywam kilka i udaję się do niedużego, drewnianego Schroniska...

... tradycyjnie na herbatę z cytryną ;P.

Z szafranowego kubka pozdrawia mnie Gdańsk ;-):

Po herbacie wypijam jeszcze kawę w szklance z PRL-owskim plastikowym koszyczkiem ;) oraz skuszam się z towarzyszami na kwaśnicę - ta ostatnia niestety średniej jakości.

Tymczasem nadchodzi południe i przybyli gromadzą się w oczekiwaniu na Eucharystię.
Od zachodu zaczyna powiewać zimny, arktyczny wiatr:

Po Mszy i krótkim wypoczynku ruszamy dalej:

Trójkąty, półkola, okręgi. Wycinki globu pod płaskim skwerem nieba. 

Jak zmierzyć ich powierzchnię ? 

Ani tu sumy kątów nigdy się nie zgodzą, bo albo suma przekroczy rozsądne wartości albo okaże się wielkością za niską:

Może 3 punkty tylko czasem pozwalają się połączyć i tylko na chwilę, krzywe zbiegają się i rozbiegają, a proste równoległe rozpłaszczają horyzont.
Po czym znowu falują uporczywie niczym wiejska krajka:

Grzbiet o wysokości 1236 m n.p.m. biegnie wzdłuż granicy Słowacji (stąd jej słowacka odmiana Veľká Rača).

Z trawiastej hali widać między innymi grupę Małej Fatry:

W połowie XVI wieku wypasano tutaj stada owiec, przez co dochodziło do krwawych walk o tereny pasterskie, a od XVII w okolicach ukrywali się zbójnicy, na których urządzano obławy.

Podczas 2 wojny Racza była doskonałym punktem obserwacyjnym, co wykorzystali Niemcy urządzając w Schronie posterunek żandarmerii.

Po wojnie, aż do późnych lat 50. góra była praktycznie niedostępna. Ówczesne władze komunistyczne nie zezwalały chodzić wzdłuż granicy państwowej, jedynie po wylegitymowaniu się u dozorcy w Rycerce można było pobrać klucze do schroniska:

I niechciany comeback do rzeczywistości:

W dole spotykamy jeszcze znajomych z poprzedniego wyjścia zatem urządzamy pieczenie kiełbasek, w które oczywiście wszyscy jesteśmy zaopatrzeni. 

Bowiem konwencją wyniesioną z poprzednich edycji Ewangelizacji stało się, iż na uwieńczenie zorganizowane zostaje ognisko - z czego tym razem zrezygnowano przez panującą suszę.

<   KONIEC bajki   >