Zastanawiam się jak po krótce opisać tak głęboką studnię tematyczną, jaką jest Spisz, skarbiec Republiki Słowackiej (?).
Może zacznę od tego, iż posiada on swoiste konotacje ze Szwajcarią, ponieważ spiską Żupę można by porównać do ichniejszych kantonów, które wytworzyły własne dialekty, rzemiosło ludowe oraz zróżnicowaną twórczość etniczną - stroje, tańce, pieśni. Wszystko to rytmicznie harmonizuje z kulturą materialno-duchową regionu. Poza tym kraina otrzymała w darze fantastyczną przyrodę; od północy kreślą ją tajemnicze olbrzymy Tatr kreując wyjątkową, alpejską scenerię, zaś od południa pysznią się malownicze turnie Rudaw i Słowacki Raj. Natomiast kręgosłup całości tworzą liczne dorzecza:
Zalegające masy śniegu sprawiają, że góry pięknie lśnią w promieniach:
Fotografia kondensacyjna
[a dokładniej jej odmiana 'upper side style' tj. zmieścić jak najwięcej rzeczy w 1 kadrze]:
Nie ma w tych wizerunkach niczego więcej od niesionej esencji mnie samej...
Poświata zachodzącego słońca, pola, rozbudzone fale i wszechogarniający spokój...
Poświata zachodzącego słońca, pola, rozbudzone fale i wszechogarniający spokój...
Nawet miejscowy obywatel, pan Kot, przysiadł i znieruchomiał w olśnieniu ;):
Korzystając z okazji zaglądamy do sławetnej Tatralandii.
Dziki Zachód:
Zaś po wytężonej serii zdjęć nadeszła kolej na serię fochów przy obiedzie ;-}:
;-]
I jezioro:
Hmm... Fotografowanie pełni doniosłą funkcję spirytualnej transmisji przekazów. W taki sposób, aby przekazy te, obciążone ciężarem lub subtelnością kolorytu mogły zaistnieć w umyśle odbierającego je człowieka.
Truizmem jest stwierdzenie, iż uplastycznione metafory przemawiają znacznie wszechstronniej aniżeli język werbalny.
Ich obecność utwierdza nas także o tym, że rzeczywistość poznawalna rozumem nie jest jedyną dostępną. Poza nią egzystuje jeszcze inna; zmysłowa, metafizyczna, przepełniona sekretami i niepokojami:
I na Dobranoc wieczór usypiający wielbione przez naszych rodaków Jezioro Oravskie:
Prezrite si všetky ! ;-)